Letnie bitwy z Bélą – Nyári csaták Bélával

Ogłaszam koniec lata – przynajmniej na blogu. Lato w pogodzie niech trwa nadal – przypomina mi Węgry, gdzie do listopada można było jeździć na rowerze i chodzić w samej marynarce. Latam prawie w ogóle nie malowałem ani nie zajamowałem się modelarstwem. Tak już mam. W związku z tym nie miałem też za bardzo co wrzucać na bloga. W trakcie wakacji mieliśmy z Janim męski wyjazd – daliśmy odpocząć Kasi, ruszyliśmy do przyjaciół na Węgry na rowery. Ale nie mogło zabraknąć Ogniem i Mieczem. Udało się nam spotkać z Bélą w Budapeszcie w Klubie Cantina. Rozegraliśmy dwie bitwy podjazdowe – Béla po raz pierwszy poprowadził do boju swoich Szwedów, bardzo zgrabnie pomalowanych. My graliśmy jak zwykle tataro-turkami (Hadży Girejem) lub zwykłym podjazdem tatarskim. Raz udało się wygrać, raz przegrać, ale najważniejsze że udało się dobrze pobawić i po roku spotkać z Bélą. Dziękuję za spotkanie i wspólnie spędzony czas.

Vége a nyárnak, legalább a blogon. Őszi nyár hogy tartson még egy kicsit. Emlékeztet a magyar őszre, mikor novemberig tudtam biciklizni és zakóban járni. Nyáron sose szoktam festeni, modellezni se. Azért nem volt mit beletenni a blogra. Nyáron Janival kimentünk Magyarországra – nálunk bevált a férfi kirándulás. Kasia akkor tud kipihenni magát. Főleg bicikliztünk, de belefért egy Tűzzel-Vassal csatanap. Sikerült Bélával találkozni Cantina Klubban. Két csatát sikerült lejátszani, Béla először (legalább ellenem) a svédjét vezette. Nagyon szépek. Janival, ahogy szakás, tatár-török portyát vezettünk. Egyszer nyertünk, egyszer kikaptunk, de nagyon jól mulattunk és a legfontosabb, hogy egy év után sikerült Bélával találkozni. Köszi a játékot. Béla.