Fabryka i wioska - bitwa (2)

Niemiecka kompania, która do tej pory ubezpieczała w lesie lewe skrzydło, po rozbiciu środkowej kompanii, zaatakowała z najbliższej odległości Sowietów. Atak się nie powiódł i ze stratami Niemcy zostali odrzuceni.

 

Ostrzał czołgów na średnim dystansie nie był z obu stron skuteczny. Linię ognia częściowo zasłaniały przeszkody, a nawet jak już dochodziło do trafień, to były nieskuteczne lub powodowały jedynie przygniecenie. W końcu Niemcy zdecydowali się zaatakować. Dzięki temu zbliżyli się na odległość ostrzału bliskiego a i cel nie był już przesłaniany przez przeszkody. Ryzyko (ostrzał w natariu jest mniej skuteczny i Pantera w przypadku niepowodzenia sama była bliżej przeciwnika) opłaciło się.  Sowiecki czołg został zniszczony.

Drugi jednak efektywnie wspierał walkę piechoty, zarówno ostrzałem z działa jak i km-u.

Kompania na transporterach opancerzonych zbliżyła się w końcu do wioski. Ostrzał sowieckiej piechoty z zabudowań był całkowicie nieskuteczny. Większym zagrożeniem była bateria dział piechoty i to ona skupiała na sobie ogień, ponosząc straty w obsłudze. Ale sama zmuszała do krycia się nacierającą piechotę i w końcu też zniszczyła transporter. Ostrzał z moździerzy stracił natomiast początkową skuteczność.

 

 

To nie był dobry dzień dla sowieckich czołgistów. W starciu z Panterami byli nieskuteczni. Kolejna wymiana ognia zakończyła się utratą drugiego modelu i kompania przestała istnieć. 

 

 

Ale sowiecka piechota walczyła dzielnie. Rozbiła drugą kompanię, zadała duże straty kompanii sztabowej i opanowała fabrykę. Cel walki został osiągnięty. Samotne Pantery nie utrzymałyby zabudowań, a trzecia z niemieckich kompanii, pozbawiona już transporterów i osłabiona nie miała szans. Walka się skończyła sukcesem Sowietów, choć przy dużych ich stratach. 

 

 

 

 

 

Fabryka i wioska - bitwa (1)

Siły obu stron były mniej więcej wyrównane. Sowieci dysponowali batalionem piechoty, wspieranym przez baterię pułkowych armat, baterię średnich moździerzy oraz pluton ckm i pluton rusznic ppanc. Zasadnicze wsparcie stanowila jednak kompania T-34/76. Niemcy także mieli batalion grenadierów, z tym że jedna z kompanii miała transportery 251, pluton Panter oraz pluton rozpoznawczy na transporterach (250/9).

Celem Sowietów było zajęcie elektrowni, zaś Niemców - wioski. Obie strony musiały się atakować. Sowieci zostawili jedną kompanię we wsi, lokując tam też baterię moździerzy oraz pułkowe armaty. Resztę sił ulokowali ma swym prawym skrzydle z zadaniem natarcia na elektrownię. Niemcy zaś do ataku na wieś skierowali kompanię na transporterach, resztę sił z kolei do aktywnego działania przy elektrowni. Pluton Panter działał po środku ugrupowania z rozkazem wspierania najbardziej potrzebujących jednostek.

 

Niemcy szybko dotarli do lasu na lewo do elektrowni, a pluton rozpoznawczy działał aktywnie w centrum. 

 

Sowieckie czołgi podzieliły się celami. Jeden nieskutecznie ostrzeliwał Pantery, drugi zajął się transporterami rozpoznawczymi, które mogły mocno przetrzebić piechotę. Udało się zresztą przegonić pluton rozpoznawczy (musiał się wycofać po intetnywnym ostrzale na czysty teren), a następnie zniszczyć.

Pluton grenarierów z transporterami mocno wyforsował się do przodu.

W centrum, niemcy usadowili się za murem, stanowiącym granicę elektrowni. Rosjanie ruszyli do szturmu. Dostali się pod celny ogień, ponieśli straty, ale doszło do zażartej walki na najbliższą odległość. Sowieci, mimo, że mieli przewagę liczebną, ponieśli porażkę i ze stratami musieli się wycofać.

Grenadierzy pancerni dość szybko dostali się pod morderczy ogień moździerzy, który spowodował straty i zmusił go do wycofania się.

 

Drugi szturm Sowietów na ulokowaną za murem niemiecką kompanię zakończył się jej zupełnym rozbiciem. Przed atakiem Niemcy zostali ostrzelani z czołgów co spowodowało przygwożdżenie ogniem. Nie mieli w związku z tym dużych szans, dodatkowo wyjątkowo dobry rzut sowieckiego ataku zupełnie ich rozbił. Na terenie elektrowni pozostalo tylko niemieckie dowództwo i pluton ppanc.

cdn

Fabryka i wioska - przygotowania do bitwy

Dawno nie dotykałem moich zasad dotyczących walk przełomu 1944/45 na froncie wschodnim. Aż w końcu przyszła pora. Uprościłem i skróciłem zasady. Stały się dużo szybsze, ale nie zatraciły swojego ducha. Szerzej o nich w kolejnych postach. Bitwa była na stosunkowo niedużym stole. Siły to wzmocniony batalion piechoty po obu stronach. Póki co - sam stół z początkowym ustawieniem. Zimowa sceneria za oknem - zimowa sceneria w domu!