7. Łużycka Dywizja Desantowa

W ramach mojej przygody z systemem Cold War Commander zdecydowałem się na figurki w skali 3 mm firmy Oddział Ósmy. Są one jeszcze stosunkowo tanie (tzn. zdecydowanie tańsze niż 6 mm), a ilość dostępnych wzorów pozwala wystawić praktycznie każdą jednostkę okresu zimniej wojny. Na początek zdecydowałem się odtworzyć w systemie jeden z pułków 7. Łużyckiej Dywizji Desantowej wraz z dywizyjnymi jednostkami wsparcia. Będę umieszczał po dwa pojazdy na podstawce 30x30 mm. Okazało się jednak, że rozpisanie struktur dywizji wcale nie jest to takie proste. W ciągu lat 1963-1986 jej struktura ewaluowała i etaty zmieniały się dość znacząco. Ponadto niestety brak jednego opracowania, w którym można by prześledzić wszystkie zmiany. Najwartościowsze opracowanie (7. Łużycka Dywizja Desantowa, B. Pacek, A. Polak, W. Mazurek, wyd. Bellona, 2014) także nie jest wolne od luk, czasami wątpliwości i rozbieżności występują na jednej stronie. Artykuły o TO Topas z numeru 2/2013 Poligonu p. W Mazurka i o PT-76 p. W. Szulca z numeru Poligonu 2/2017 wyjaśniają tylko niektóre wątpliwości. Rozpisując sobie etat na podstawki, zajmowałem się ponadto tylko tym, co jest mi potrzebne do gry. Nie ujmowałem pododdziałów normalnie niezbędnych do walki i funkcjonowania jednostki, ale w skali gry zbytecznych. Celuję w okres początku lat osiemdziesiątych, choć w tym czasie wyposażenie dywizji w zasadzie nie gwarantowało powodzenia na polu walki.

4 Pomorski Pułk Desantowy

Do gry w CWC potrzeba 1 dowództwo główne i do 3 dowództw niższego szczebla. Problem z 7. ŁDD, że nie miała ona struktury batalionowej. Robiąc podstawki dowodzenia dla każdej kompanii, będzie ich za dużo, a zostawiając tylko dowódcę pułku – za mało. Zastanawiam się nad wprowadzeniem „sztucznej” podstawki dowódczej („zastępca dowódcy”), żeby rozpisany pułk był strukturą grywalną w myśl zasad.

okrągła podstawka - 1 Topas dowodzenia i UAZ-469

razem potrzeba 2 Topas, 2 GAZ-69 lub UAZ-469

5 kompanii desantowych 

Początkowo etat dywizji przewidywał 3 kompanie po cztery plutony, następnie został rozbudowany do 5 kompanii desantowych. Z kolei jedna z tabel ze strukturą dywizji w latach 1978-86 podaje 4 kompanie i piątą jako szkolną na czas pokoju. Inny schemat - Wariant lądowania I rzutu desantowego, rozpisany jest na pięć fal okrętów. Odpowiada on pułkowi desantowemu (ale nigdzie nie jest to napisane). Podaje on, że pierwsza fala składała się z kompanii desantowej na kutrach (czyli bez ciężkich pojazdów), a dwie kolejne fale miały po dwie kompanie desantowe (już z transporterami Topas). Taki układ i wyposażenie podaje także Poligon 2/2013. Jeszcze inaczej wychodzi, jak weźmiemy pod uwagę ilość Topasów w kompanii i pułku. Wspomniana powyżej książka podaje, że w kompanii było 8 Topasów, w czego 2 wiozły pluton moździerzy kal. 82 mm. Pluton miał 4 drużyny i przewożony był na 2 Topasach. Wynika z tego, że jeden pluton nie miał transporterów, albo, że w czasie, kiedy pułki były pięciokompanijne, miały po 3 plutony, a nie po cztery jak wcześniej. Wymieniany jest też czasami 9. transporter (Poligon 2/2013). Ten wóz był pojazdem drużyny łączności dowództwa kompanii. Książka podaje też, że w pułku desantowym było 46 Topasów. Licząc zatem 4 kompanie z transporterami otrzymujemy 32 Topas (36 z wozami dowodzenia). Pozostaje 10 sztuk transporterów, które nie za bardzo wiadomo gdzie były. Zdecydowałem się więc oprzeć na rysunku desantowym – 4 kompanie na Topasach (ale bez czwartego plutonu) i 1 kompania bez transporterów (do desantu na kutrach, ewentualnie jako siły przeciwdesantowe na Starach 66).

Problem jest też z moździerzami kal. 82 mm. W systemie podstawka przedstawia pluton lub baterię. Kompania desantowa miała 3 moździerze kal. 82 mm, w pułku było ich 15. Przedstawianie ich jednak jako 5 podstawek moim zdaniem będzie trochę naciągane, tym bardziej, że pułkowa bateria moździerzy kal. 120 mm będzie jedną podstawką. Dlatego zdecydowałem zebrać te plutony i zrobić z nich dwie "sztuczne" podstawki.

4x3 podstawki (na każdej 2 Topas) i osobne podstawki z piechotą
2x1 podstawka z 2 Topas i osobne podstawki z moździerzami
1x3 podstawki z piechotą, 3 podstawki Star 66
Razem potrzeba 28 Topas, 15 podstawek z piechotą, 2 podstawki z moździerzami 82 mm, 6 Star 66

kompania czołgów pływających
Początkowo w kompanii było 10 czołgów PT-76, potem 16. Niestety znowu brak jednoznacznego wskazania, jak czołgi były podzielone. Najczęściej podaje się 3 plutony po 5 wozów i jeden wóz dowódcy kompanii. Ale też w rozpisce fal desantowych podane jest 5 plutonów po 3 wozy. Ja zostawię jednak 3 plutony, choćby z uwagi na ewidentną słabość tych czołgów.

3 podstawki z 2 PT-76 - 6 czołgów PT-76

bateria moździerzy
Bateria posiadała w dwóch plutonach 6 moździerzy 120 mm. Będzie to w grze jedna podstawka z osobnym transportem na samochodach ciężarowych.

1 podstawka moździerzy i 1 podstawka transportu

bateria przeciwpancerna
Pułk posiadał 2 plutonową baterię z 3 wozami BRDM-2 z rakietami Malutka w każdym plutonie. W pułku było więc etatowo 6 takich wozów, w dywizji 18 takich pojazdów, ale stany z początku lat 80’ pokazują 4 dodatkowe wozy.

2 podstawki BRDM-2 Malutka

pluton przeciwlotniczy
Pułkowy pluton plot wyposażono w 4 wkm 14,5 mm PKM-2. Na zdjęciach widać, że przewożono je na Starach lub transporterach pływających PTG.

1 podstawka (brak modeli)

pluton rozpoznawczy
Według informacji pluton rozpoznawczy pułku posiadał 4 BRDM-2.

1 podstawka BRDM-2

pluton saperów
W tym przypadku książka informuje o 3 amfibiach PTG.

1 podstawka PTG

11. Batalion Czołgów Pływających

Batalion posiadał 40 czołgów PT-76. Do roku 1978 w batalionie było 25 PT-76 i 40 T-54. Te 40 czołgów pływających wypełniało 3 kompanie po 13 wozów (3 plutony po 4 czołgi i czołg dowódcy kompanii) oraz czołg dowódcy batalionu.

4 podstawki z PT-76 - 8 czołgów PT-76

41. Dywizjon Artylerii - dywizjon rakiet taktycznych
Dywizjon posiadał 2-4 wyrzutni (w zależności od źródła informacji, lecz najczęściej dwie). Ze wspomnień jednego z dowódców artylerii dywizji wynika jednak, że wyrzutnie były zbyty duże i nie mieściły się na posiadanych okrętach desantowych. Dla dodania kolorytu można jednak dywizjon przedstawić jako jedną podstawkę.

1 podstawka z 2 wyrzutniami Łuna

20. Dywizjon Artylerii Rakietowej
Dywizjon posiadał dwie baterie po dwa plutony (osiem wyrzutni). Początkowo, przez krótki okres, były to BM-14, następnie BM-21 Grad. Czasami pojawia się też informacja o skadrowanej trzeciej baterii. Na przełomie 1988/89 roku wyrzutnie Grad zebrano w jednej baterii (tylko 6 wyrzutni), ale dodano dwie baterie (po 6 luf) samobieżnych haubic Goździk. Można więc dywizjon przedstawić alternatywnie jako:

2 podstawki (po 2 Grad)
lub
1 podstawka Grad (2 Grad), 2 podstawki Goździk (po dwa modele)

18. Batalion Saperów
Dwie kompanie saperów, kompania inżynieryjno-drogowa, kompania desantowo-przeprawowa. Nie znalazłem informacji jaki sprzęt posiadała poza transporterami PTG. Jako wsparcie może dam 3 podstawki z PTG.
 

29. Bateria Artylerii Przeciwlotniczej
W pierwszej połowie lat 70’ dywizyjna bateria posiadała 6 dział samobieżnych ZSU-57-2. Następnie zostały one zastąpione holowanymi armatami ZU-23-2. Ponieważ zamówiłem już modelik starszej wersji, moja bateria będzie miała stare działa.

1 podstawka ZSU-57-2
lub
1 podstawka ZU-23-2 z osobny transportem

52. Kompania Rozpoznawcza
Informacje o tym pododdziale są niezwykle skromne. Znalazłem jeden jedyny post dotyczący struktury. Kompania miała pluton czołgów PT-76 z 3 wozami (4 czołgi podaje Poligon 2/2017), pluton specjalny (nurkowie/skoczkowie) i kilka (brak informacji ile dokładnie) plutonów na BRDM-2.

1 podstawka PT-76
3 podstawki BRDM-2
1 podstawka pl. specjalnego